تغییرات پلاسمایی استئوکلسین و پروتیین شماره چهار اتصالی رتینول در بیماران با کارسینوم مدولاری تیرویید
Authors
abstract
زمینه و هدف: سرطان تیرویید شایع ترین تومور بدخیم غدد اندوکرین بوده و مسئول حدود 1% سرطان ها در انسان می باشد. استئوکلسین، مهم ترین پروتیین غیر کلاژنی استخوان است. پروتیین های اتصالی رتینول خانواده ای از پروتیین ها هستند که به طور عمده ناقل رتینول در بدن می باشند. به منظور بررسی اثر وجود کارسینوم مدولاری تیرویید بر متابولسیم استخوان و بافت چربی، میزان پلاسمایی دو ترکیب مذکور اندازه گیری شد. روش بررسی: جمعیت مورد مطالعه شامل 46 فرد مبتلا به کارسینوم مدولاری تیرویید و 44 فرد سالم بودند. افراد مبتلا پس از تشخیص از طریق نمونه بیوپسی در مراحل اولیه فراخوانده شده و پس از تکمیل فرم رضایت نامه وارد مطالعه شدند. میزان پلاسمایی هورمون ها با روش الایزای ساندویچ اندازه گیری و نتایج به دست آمده توسط نرم افزار spss ویراست 16 با روش t مستقل آنالیز گردیدند. یافته ها: میانگین غلظت پلاسمایی استئوکلسین در افراد بیمار (mean±sd) ng/ml ۵/٣±۱/٣٣ و در افراد سالم ng/ml ٢/۱±۵/۱٢ بود (04/1 or=) (001/0p=) میانگین غلظت پلاسمایی پروتیین شماره چهار اتصالی رتینول در افراد بیمار و سالم به ترتیب g/μml ۷/٢±۵/۸٢ و g/μml ۶/۱±۸/٢٢ بود (1/2or=) این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود (001/0p=). نتیجه گیری: با توجه به اختلاف غلظت پلاسمایی دو هورمون مذکور در افراد بیمار نسبت به افراد سالم، احتمال می رود وجود کارسینوم مدولاری در غده تیرویید بر متابولیسم بافت استخوان و بافت چربی تاثیرگذار بوده و لذا دو ترکیب یاد شده پتانسیل استفاده در تایید تشخیص یا پی گیری درمان را دارند.
similar resources
بررسی تغییرات میزان پلاسمایی استئوکلسین، پروتئین شماره چهار اتصالی رتینول(rbp-4) و شناسایی تغییرات تک نوکلئوتیدی در پروموتر ژن استئوکلسین در بیماران مبتلا به سرطان مدولاری تیروئید
سرطان تیروئید شایعترین سرطان سیستم اندوکرین بوده و مسئول حدود ?? تمامی سرطان ها در انسان است. این بیماری معمولا به یکی از چهار نوع سرطان پاپیلاری، فولیکولار، مدولاری و آناپلاستیک تقسیم بندی می گردد. کارسینوم مدولاری تیروئید توموری بدخیم با منشاء سلول های پارافولیکولار یا سلول های c می باشد. استئوکلسین که به عنوان گاما کربوکسی گلوتامیک اسید استخوان نیز نامیده می شود، یک شاخص برای بازسازی استخوان...
15 صفحه اولاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textفراوانی هاپلوتایپ G691S/S904S پروتوآنکوژن RET در بیماران مبتلا به سرطان مدولاری تیرویید در جمعیت ایرانی
Background: Medullary thyroid carcinoma (MTC) occurs in both sporadic (75%) and hereditary (25%) forms. The missense mutations of the rearranged during transfection (RET) proto-oncogene in MTC development have been well demonstrated. Several studies have been published that indicate the molecular analysis of RET gene may offer early identification of those patients at high risk to develop MTC a...
full textمقایسه سطح پلاسمایی هورمون کلسی‌تونین در افراد مبتلا به سرطان مدولاری تیرویید با و بدون جهش در اگزون 10 و 11 پروتوانکوژن RET
Background: Thyroid carcinoma is the most common endocrine malignancy and approximately accounts 2% of all cancer cases. Medullary thyroid cancer (MTC) is an endocrine tumor with differentiation of Parafollicular or C-cells and is categorized into hereditary or sporadic types. Medullary thyroid carcinoma approximately accounts for 5-10% of all thyroid carcinoma. Germ-line and somatic mutations ...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهرانجلد ۷۲، شماره ۱، صفحات ۲۲-۲۶
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023